Hoofdstuk 1
's Morgens stond ik al vroeg op, ik was niet meer moe en ging al verder aan mijn schilderij. Vandaag begon mijn generatie en dat vond ik echt heel spannend. Ik hoefde niet meer naar mijn moeder te luisteren en binnenkort was dit huis van mij.
Mijn moeder stond in de keuken om het ontbijt al te maken. Voor mij hoeft dat niet, een bordje cornflakes is goed.
Mijn moeder riep iedereen aan het ontbijt. "Bedankt mevrouw McTree." Zei Ellen. "Geen dank en noem me Rachelle." Ellen wreef in haar handen. "Smullen!"
Mijn moeder en mijn broertjes gingen naar school. Nu waren Ellen en ik alleen thuis.
Ik knuffelde Ellen en gaf haar een zoen, maar ik wou meer. Ik keek haar diep in haar ogen aan en ze begreep me.
We belandde op bed en begonnen te vrijen. Het kon eindelijk nu we alleen waren, met zijn tweeën. Mijn handen gingen over Ellens kont.
We verdwenen onder de dekens en bedreven samen de liefde. Onze eerste keer.
Liefdevol keken we elkaar aan. Dat was fijn, we pakte elkaars hand vast. "Ik hou van je." Zei ik. "Ik ook van jou."
Toen we ons aan hadden gekleed gingen we naar het gemeentehuis. Ik wou me inschrijven als zelfstandige schilder en Ellen wou in de politiek gaan werken. Ik wachtte op Ellen tot ze naar buiten kwam. "En heb je de baan?" Vroeg ik "Natuurlijk!" Ik gaf haar een zoen.
Om hoger op te komen, moest ik schilderijen verkopen. Ik hing alle schilderijen buiten aan de muur en verkocht ze. Ik was echt beter geworden. Door alles te verkopen zat ik direct al op niveau vier.
Ellen moest voor haar baan werken aan haar Charisma. Gelukkig was ze charismatisch dus dat ging sneller.
Ik begon aan een nieuw schilderij, want ik moest blijven verdienen.
Na school ging Lesley bij het zusje van Ellen spelen, ze heette Penny. Ze deden allemaal gekke spelletjes.
's Avonds aten we een boterham, want veel tijd had ik niet. Ik zei mijn moeder dat ik even met Ellen weg ging en vanavond weer terug zou zijn.
Ik nam Ellen mee naar het strand. Liefdevol gaf ik haar een zoen en we liepen een stukje.
Opeens zakte ik op mijn knieën en haalde een doosje tevoorschijn. Ik maakte het open en er kwam een prachtige ring tevoorschijn. "Wil je met me trouwen?"
Ze begon te springen, te schreeuwen en werd helemaal hyper. "Ja, ja, ja, ja, JA!" Schreeuwde Ellen.
Ze stook haar hand uit en ik schoof de prachtige ring om haar vinger. Het glinsterde prachtig, vol bewondering keek Ellen naar haar hand. Ze kreeg tranen in haar ogen van geluk.
Ze vloog in mijn armen en zo stonden we vijf minuten te knuffelen. "Ik hou van je." Fluisterde ze. "Ik ook van jou."
Helemaal blij kwamen we thuis. "Mam, ik moet je wat vertellen." "Zeg het eens." "Ik en Ellen zijn verloofd, ik ben op de knieën gegaan." "Oh, wat geweldig! Ik krijg een schoondochter."
We verplaatsen Ellens bed naast de mijne. Als mijn moeder hier weg was konden we pas in het tweepersoonsbed.
's Nachts werd Ellen wakker, ze was misselijk. Ze rende naar de wc en moest overgeven. Wat verkeerds gegeten?
Update
's Morgens gingen mijn moeder en mijn broertjes weer naar school.
Ellen moest naar haar werk al voelde ze zich niet super geweldig. Direct ziek op je eerste werkdag, das nou fijn.
Ik was thuis aan het schilderen, ik maakte een klein schilderij dit keer. Die grote duurde zo lang.
Ze voelde zich steeds zo misselijk en toen zag ze het, ze was zwanger! Ze zei het tegen haar baas en ze mocht gaan. Buiten keek ze naar haar buik, we kregen een kleine!
"Ik ben weer thuis." Riep Ellen. "Wat ben je vroeg." "Ja, want ik moet je wat vertellen." Ik schrok, wou ze de trouwerij cancelen? Ze pakte mijn handen vast. "Ik ben zwanger." "Huh, van wie?!" "Van jou!" "Huh, van die ene keer?" "Jup." "Ik wist niet dat dat kon.. Maar we worden papa en mama!"
De zwangerschap verliep niet geweldig. Ik vertelde mijn moeder erover en dat ze weg moest, nu de kleine kwam. Ze accepteerde het en pakte haar spullen.
Samen met Logan en Lesley stapte ze in de auto en reed naar hun nieuwe huis. Nu begon eindelijk mijn eigen leven samen met Ellen.
Ik zorgde goed voor Ellen. Ik vond het wonderlijk om haar buik te zien, het groeide zo snel.
Het leek wel of ze moest gaan ontploffen. Ellen was nu niet meer zo mager. Ze liep ook naar achteren nu, want een baby dragen is toch wel zwaar.
Toen we een keer 's morgens rustig samen op de bank zaten, kwamen opeens te weeën. Ik begon te schreeuwen en wist niet wat ik moest doen.
Ik nam Ellen en haar dikke buik mee naar het ziekenhuis. Daar had ze het beter dan bij mij.
We kwamen thuis met een prachtige dochter. We noemde haar Jade, we vonden dat allebei een prachtige naam.
Mijn oude kamer werd de kamer van Jade. Bijna alles was paars en roze, een echte meisjeskamer dus. Ze had een wieg met knuffelbeer en een mat met heel veel speelgoed en natuurlijk een poppenhuis.
Update
Ik was helemaal in de wolken. Ik was niet weg te slaan bij Jade. Het liefst knuffelde ik de hele dag met haar of speelde met haar.
Ellen lag op de bank te slapen. Ze had rust nodig naar een redelijk zware bevalling.
Toen Ellen weer wakker was ging ik naar boven, even lekker sporten. Ik was weer wat aan de dikkere kant.
Jade was steeds bezig met haar muziekspeeltje. "Ting." Hoorde je steeds en dan een klein lief lachje erachter aan. Ze was niet weg te slaan.
Ellen gaf Jade haar flesje. Ze bleef kijken hoe ze het opdronk. Heel langzaam, maar het ging helemaal op.
Ik legde Jade in haar wiegje en gaf haar een kus. "Lekker slapen Jadie. Mama en papa liggen hiernaast te slapen."
Rond half tien gingen wij ook slapen. We werden één keer gewekt door Jade die aandacht nodig had, maar verder konden we goed doorslapen.