Hoofdstuk 2
's Morgens toen ik de was wou gaan doen schrok ik me kapot. Het kastje begon te zweven. Later na kwam ik erachter dat mijn vader dat deed. Hij was een slechte geest, hij deed alleen maar klieren.
Toen Ellen nog sliep, at ik een ontbijt en stapte ik op mijn motor en reed naar een leuk zaakje.
Dat leuke zaakje was de tattoo-shop. Ik wou een tattoo laten zetten uit liefde voor Ellen en Jade. Als er meer kindjes komen zullen er dan ook meer tattoo's bij komen.
Na een half uurtje wachten kwam er een vrouw. Zij zou mij mijn tattoo zetten. Ik deed mijn trui uit en ging in de stoel zitten. Autsj.. Dat deed echt pijn.
Trots reed ik naar huis. Het hartje stond voor Ellen en het lintje voor Jade.
"Ben er weer." Ellen kwam naar me toe gerend. "Waar was je? Ik was ongerust!" Ik liet haar de tattoo zien. "Verrassing voor jou. Het hartje staat voor mijn liefde voor jou en het roze lintje voor Jade." Ik keek naar Jade die naast me zat met haar flesje. Ellen gaf me een zoen. "Wat lief schat, het deed toch niet teveel pijn?" "Mwa.. Viel mee. Ik heb het voor jullie over."
Jade vond haar poppenhuis geweldig, ze speelde er het liefst de hele dag mee. Ze verveelde zich nooit. Als ze even niet met de poppen mocht spelen dan ging ze wel muziek maken.
Ellen liep de kamer van Jade op en pakte haar op. "Vind kleine Jadie de poppetjes leuk, ja hé, ja." Zei Ellen op een kinderlijke manier. Jade begon te lachen. Ze had zo'n lief vertederend lachje waarvan je smolt.
Ellen en ik hadden een kinderlijk momentje en gingen op de trampoline springen. We probeerde tegelijk te springen, maar dat lukte niet.
We hadden op de trampoline wat gekletst over de bruiloft. We wouden het nog vandaag dus ik belde direct wat mensen.
Toen alles was geregeld en iedereen had gegeten, kleedde ik Jade al om. Ze kreeg een schattig jurkje aan. We vertrokken al naar de plaats waar we gingen trouwen.
We waren op dezelfde plek als mijn moeder met mijn vader trouwde. Het was precies nagemaakt zoals toen. Ik danste met mijn tante. Tante Rianne, de tweelingzus van mam.
Ellen pakte Jade en zette haar in het zicht, zodat ze niet weg zou kruipen.
Eindelijk was het tijd om te trouwen. Iedereen kwam om ons heen staan. Ellen mocht eerst de ring om mijn vinger doen. Ik bleef maar lachen, meer kon ik niet.
Toen was het mijn beurt om de ring om Ellens vinger te schuiven. We keken elkaar aan en lachte. We beloofde elkaar de eeuwige trouw.
We kuste elkaar en opeens was alles om ons heen weg. Iedereen klapte en joelde voor ons. Geweldig!
En toen kwam nog de dans. Eerst romantisch en toen gewoon grappig. Een trouwerij hoeft niet alleen serieus.
Ellen danste nog met mijn oom. Oom Michael. Het deed me veel dat mijn familieleden er waren.
Mijn moeder zag haar kleindochter voor het eerst en knuffelde haar. Voor mam was dit ook een emotionele gebeurtenis. Zij was hier getrouwd met pap en ik trouwde, dus ik ben niet meer van haar.
Na middernacht ging iedereen naar huis. Ik legde Jade in de wieg, want zij was ook hartstikke moe.
Natuurlijk was dit onze huwelijksnacht.. Dus je weet wat daarbij hoort. Liefdevol keken we naar elkaar.
We zoenden elkaar en verdwenen onder de dekens. Na een geweldige liefdesbedrijving vielen we in slaap.
Update
's Morgens werden we gelukkig wakker. We gaven elkaar een zoen en stonden op. Ellen gaf Jade haar flesje.
En ik maakte wafels als ontbijt. Ik had al lang niet meer gekookt en dat is wel zo gezond.
Samen zaten we aan tafel. "Mmm.. Lekker schat." Zei Ellen. "Dankje. Ik vond het gister echt geweldig." "Ik ook." Zo praatte we nog door over de bruiloft.
Het was vandaag fijn weer, dus we gingen alle drie naar buiten. Ik leerde kleine Jade lopen.
Ellen keek toe vanuit haar luie stoel. Ze las een boek en genoot van de zon.
Het leren lopen van Jade ging erg snel. Ze liep wel wankelig, maar ze liep. Na een paar uurtjes of drie kon ze al lopen.
Ellen moest overgeven. Ze voelde zich al niet zo lekker. Misschien had ze gister te veel gedronken. Ze had ook wel meer op als ooit en dan met haar dunne lichaam..
Ik nam Ellen in m'n armen. "Ga maar even rustig liggen, schat. Je moet nu niet te actief zijn als je ziek bent." "Als jij het zegt."
Ik begon weer eens aan een nieuw schilderij. Ik schoot omhoog met mijn carrière. Mijn schilderijen werden steeds meer waard.
Ellen zat rustig bij Jade. Ze maakten samen muziek. Ellen vond het geweldig om Jade zo muzikaal te zien, later zou ze zeker iets in de muziek gaan doen, dacht Ellen.
's Avonds aten we een boterham. We waren allebei te moe om te koken en ik had 's morgens al gekookt.
Ellen legde Jade in de wieg en gaf haar een nachtzoen. "Slaap lekker Jade."
Wij ging vandaag vroeg slapen. Ellen was niet zo lekker en dus heel moe en voor mij kon het ook geen kwaad om eens vroeg te gaan slapen.
's Morgens werd ik wakker van een blije Ellen. "Ik ben zwanger!" Riep ze. Ik voel aan haar buik die er op het eerste gezicht nog normaal uit zag. "Ik voel het! Super!"
De zwangerschap verliep goed. Ellen was wel vaak moe en had rugpijn, maar dat hoort erbij. Ik besteedde veel aandacht aan Ellen en vond het geweldig om die buik van haar te zien groeien.
Ondanks de zwangerschap, maakte Ellen wel tijd om Jade te leren praten. Dat moest ook gebeuren, want heel lang duurde het niet meer voor de verjaardag.
Vaak las Ellen een boek. Dat gaf haar rust, want dat vond Ellen maar moeilijk. Voor de TV zitten vond ze niks en computeren ook niet.
Toen we 's morgens samen voor de TV zaten, kwamen de weeën. Ik wist nog steeds niet wat ik moest doen, maar Ellen wou heel graag thuis bevallen.
Uiteindelijk kregen we een prachtige zoon. We noemde hem Conner.
Ik legde Conner in de wieg. Ik bleef wel tien minuten voor z'n wieg staan. Ik vond hem zo schattig en dat was dan ook nog mijn zoon!
Dit was Conners kamer, echt voor jongens. Hij had al speelgoed voor als hij iets ouder was. En hij had net zo'n speelmat als Jade, zijn grote zus.