Hoofdstuk 1 -

Sorry dat het Madelief is. Ik had het stemtopic op S3N te laat gesloten. Ik had de foto's al gemaakt toen ik zag dat Lotus opeens meer stemmen had.

Hoofdstuk 1

Ik zat aan de computer, ik zat op MSN en praatte met een goede vriendin en haar vriendje die ook een vriend van me is. Opeens stond er U heeft mail op mijn beeldscherm. Ik klikte mijn mail open. Het was een mail van papa.

Het was een erg lange mail. Waarom kon hij me dat niet gewoon zo vertellen? Ik begon met lezen

Lieve Madelief,

Vijf generaties terug begon iemand met het stichten van 10 generaties. Ik ben hiervan nummertje 6. Er is een heel archief met die hele familie. Jane was de eerste stamhouder en begon met het stichten, daarna kwam Rachelle, daarna kwam Dylan, Daarna kwam mijn oma Jade, daarna kwam mijn vader en jou opa Preston en toen kwam ik. Iedereen heeft een van hun zoons of dochter gekozen...

...En dat moet ik ook gaan doen. Na heel lang nadenken en gesprekken met je moeder hebben we jou gekozen, omdat jij weet wat je wil later en je zusjes nog niet. Van jou weet ik zeker dat het goed gaat komen.

Veel liefs je vader, Alexander.

P.S. Jij moet dit ook weer doorgeven aan één van jouw kinderen en hun weer en bla bla. Je snapt het wel.

Ik las de brief wel 5 keer. Wat bedoelde pap? Generaties, ik een stamhouder. Wat moest ik dan doen?

Ik liep naar de tuin, daar is pap meestal te vinden en deze keer ook weer. "Pap.." "Ja lieverd, je hebt de mail zeker gekregen." Ik knikte. "Uhu. Uhm.. Pap waarom zei je me dit niet gewoon." "Ik ben niet zo'n goede prater, dat weet je en in een mail kom ik beter uit m'n woorden."

"Maar... Het belangrijkste... Wil je het doen? Je mag nee zeggen." "Pap, weet je zeker dat ik dit kan?" "Ja, ik heb er vertrouwen in. En zou het niet lukken, ik ben er toch?" "Ja... Ja, dat is waar. Maar chirurg zijn is een erg drukke baan..." "En jij kunt dat vast aan samen met dit."

"Oke, oke pap. Ik doe het. Ik zal niemand teleurstellen." "Goedzo meis. Zo ken ik je. Mijn sterke lieve Madelief." Pap gaf me een dikke knuffel.

Ik sprong even op de trampoline en dacht na. Ik een stamhouder... Wat een taak. Zou ik dat echt kunnen? Pap heeft er tenminste vertrouwen in. Ik wou toch al altijd kinderen.

Maar voor kinderen had je een man nodig, als je niet wou adopteren. Hoe kom ik nou aan een man. Iedereen ziet mij als 'de vriendin van dat knappe meisje met dat knappe gespierde vriendje'. Ik ben niet Madelief, Nee ik ben 'de vriendin van', dat is ook niet altijd leuk. Ik wil dat iedereen me kent als Madelief, maar zo makkelijk is dat niet. Ik ben niet zo mooi als mijn vriendin.

Ik verdronk in mijn gedachtes en dacht niet meer aan dat ik sprong. Ik verloor mijn evenwicht en viel zo van de trampoline af. Wie wil nou zo'n stuntelig wijf.

Update

Verjaardagsupdate, 7 april, want ik ben jarig en toevallig was Madelief ook opgegroeid.

Ik was alweer een volwassen vrouw geworden, zo noemde mijn moeder het. Ik voelde het totaal niet zo.

Ik leek op een echte vrouw, maar van binnen voelde ik me nog dat kleine meisje van vroeger met die ene grote droom, dokter worden.

Ook mijn kleine zusje Lotus was opgegroeid, zij was nu een tiener, net zoals Roos.

Ik kreeg ook een verjaardagscadeau, maar zo normaal. Ik kreeg geen make-up of sieraden, nee. Ik kreeg niet eens een auto. Ik kreeg een heel huis! En dat alleen omdat mijn vader gewoon erg goed verdiende en ze mij dat graag wouden geven. Van binnen moest er nog wel wat gebeuren, maar dat kwam nog wel.

In het huis had ik een prachtige keuken, met veel ramen

En ook de zitkamer op de onderste verdieping was niet mis. Misschien een beetje ouderwets, maar wel warm. Verder had ik in het huis 7 slaapkamers, 6 badkamers en nog meer kamers om te zitten. Maar sommige kamers zouden nog wel veranderen.

Aan de kamer onder zat ook een leuk kamertje vast, dit zou mijn kantoortje worden. Hier kon ik zitten aan de laptop en schaken.

Buiten had ik een geweldig en groot zwembad. Ik kon er heerlijk relaxen en afkoelen. Maar ik voelde me hier wel alleen... Ik had niemand in een geweldig groot huis, maar dat kwam ooit nog wel.

In mijn gedachte maakte ik een lijstje wat ik nog wou bereiken. 1. Een baan krijgen in het ziekenhuis 2. Een leuke man vinden 3. Verloven
4. Trouwen 5. Kinderen krijgen. Als dat allemaal zou lukken zou ik de gelukkigste vrouw op aarde zijn.