Ik was alweer een tijdje volwassen. Ik was nog steeds bezig met beeldhouwen en ik werd steeds beter. Capucine was tegenwoordig bijna altijd bij ons.
Mijn moeder zei elke dag tegen mij: "Wanneer komen mijn kleinkinderen?" Maar Capucine en ik wouden daar nog wel een tijdje mee wachten.
Want ja, Capucine en ik zijn nog steeds samen. Mijn liefde voor haar werd nog elke dag sterker.
We lagen vaak op bed te zoenen, of we deden iets anders.. Mijn moeder betrapte ons soms en dan was ze boos dat we het deden. Maar zij wil kleinkinderen en ik heb haar ook al eens betrapt met Tyler.
Maar we verplaatste ons vaker gewoon naar het huisje van Capucine. Die was toch bijna altijd leeg. Ik luister niet meer zo vaak naar mijn moeder de laatste tijd.. Ik ben volwassen. En ze denkt ook nog steeds dat ik het niet heb gedaan als tiener.
Het huisje van Capucine was een fijne privé-plek. We konden er doen wat we wilden en geen moeder die lag te zeuren.
En dan mijn zusje.. Ze stak nog steeds alles in haar mond.
We waren haar ook steeds vaker kwijt, maar dan zat ze in de speelgoeddoos. Ze was echt een deugnietje geworden.
Stacy werd steeds zelfstandiger en deed meer dingen alleen, omdat mijn moeder en Tyler meer bezig waren met elkaar en Lilly en ik en Capucine met werk.
Capucine en ik hadden ook allebei een baan. Capucine was mode-adviseur en stylde mensen en ik was zelfstandige beeldhouwer geworden.
Bijna iedereen was blij met de make-overs van Capucine, mensen werden echt veel mooier.
Ik was blij dat ik van mijn hobby, mijn baan kon maken. Doordat ik nu veel bezig was met beeldhouwen, kon ik ook steeds meer. Ik kon tegenwoordig zelfs dingen van ijs maken.
Mijn standbeelden werden steeds mooier en meer waard. Ik verdiende er echt goed mee.
De tijden vlogen echt voorbij en mijn kleine zusje werd alweer een kind. Ze was hartstikke schattig en meisjesachtig.
Haar kamer was helemaal roze met barbiespullen.
Ze had net zoals iedereen ook een TV-hoek en natuurlijk een spiegel en kledingkast.
Lilly was wel wat afwezig geworden, ze was altijd aan het nadenken en was daarom ook echt heel slim, een kleine genie.
Ze zat vaak te schaken op de computer, daar was ze heel erg goed in.
Jammer genoeg werd ze op school niet zo gewaardeerd om haar slimheid en haar meisjesachtigheid. Ze werd vaak uitgescholden voor nerd of tutje en kwam zeker drie van de vijf dagen verdrietig uit school. Het was echt zielig.
