Hoofdstuk 8 -

Hoofdstuk 8

's Morgens bakte Vince wafels.
Angelica had dat gevraagd.

Met z'n allen zaten we aan tafel te eten.
Ja, het is best druk.
"Dankje dat je wafels voor me hebt gemaakt pappie."
"Geen dank meis."

Na het eten kleedde ik me aan en gaf Michael z'n flesje.
Als hij z'n flesje dan op heeft kijkt hij me aan met z'n grote ogen, zo lief.

Om acht uur precies stond de schoolbus weer voor ons huis.
Iedereen stapte in.
Ze renden naar binnen, met Angelica voorop.
Ze had heel veel zin in haar eerste schooldag.

Ik werkte weer in mijn tuintje.
Ik moet toch eens onbekende zaadjes gaan planten..

Vince ging de kans van de uien vervullen.
Ik gaf hem de uien en hij fietste naar de Bistro.
Hij kreeg er geld voor.

Thuis keek Vince naar een kookprogramma.
'Kabaal in de keuken' ofzoiets, wel een herhaling, maarja.

Toen ik klaar was in mijn tuintje en mijn goede kleren weer had aangedaan, ging ik naast Vince zitten.
Hij zette de TV uit en sloeg een arm om me heen.
We begonnen te zoenen en praten ondertussen over de kinderen.

Na school had Rianne Remco gebeld om te vragen of hij even langs kwam.
Hij wou heel graag komen en was er ook in tien minuten.
"Haaii Remco." Zei Rianne een beetje verlegen.
"Hoi." Zei Remco.

Na wat geflirt keek Rianne Remco diep in de ogen.
Opeens gaf ze hem een kus en Remco sloeg het deze keer neet af.
Rianne begon helemaal de schitteren.
Ze had hem gekust!
Ze was zo blij.

Angelica maakte haar eerste huiswerk, ze wou het in stilte maken dus ging ze buiten zitten.

Rianne, Rachelle en Jayden zaten binnen.
Remco was weg, want hij moest om half vijf thuis zijn.

Als avondeten maakte Vince gegratineerde kreeft.
Dat hadden we nog nooit gehad, maar kreeft is ook heel duur.
Het smaakte heerlijk en het leek net of we een hele rijke familie waren.
Arm zijn we ook niet hoor, zeker niet.

Ik gaf Michael weer z'n flesje, terwijl Vince met de kinderen opruimde.
Michael maakt steeds meer geluidjes.

Opeens ging de telefoon van Rachelle.
Dat was Ryan.
"Met Rachelle." Zei ze vrolijk.
"Met Ryan."
"Waarom bel je?"
"Gewoon, ik wou je stem even horen."
"Aaahh, wat lief."
En zo ging het gesprek nog wel even, echte tienerliefde.

Angelica ging weer vroeg slapen.
Ze zegt dat prinsessen dat ook doen.

Vince wou nog even met Michael knuffelen.
Gelukkig was hij nog wakker.
"Hee kleine man. Ga jij nu ook lekker slapen, zonder 's nachts te huilen?"
Michael keek hem onbegrijpend aan.
"Je snapt me niet hé? Is ook niet erg, ga maar slapen." Vince legde hem in de wieg.
Hij klikte het ligt op de kamer uit en deed de deur voorzichtig dicht.
Op zijn tenen liep hij door de kamer van Angelica en bleef even staan.
Ze sliep als een prinsesje.

Rond half tien gingen, Jayden, Rianne, Rachelle, Vince en ik ook slapen.
Wij gingen dit keer ook wat vroeger.

's Morgens bakte Vince weer eens pannekoeken. Allemaal stonden we te kijken hoe Vince allemaal trucjes deed. Dan gooide hij de pannekoek achter zich, dan gooide hij het over zijn hoofd en de kinderen stonden maar te lachen.

Aan tafel zaten we nog steeds na te lachen. "Gelukkig viel er geen op de grond." Zei Jayden lacherig. "Ik laat toch nooit iets vallen!" Zei Vince. "Nou schat.." Zei ik. Iedereen begon weer te lachen. We zijn een best wel hecht gezin hoor.

Vince liep naar boven om Michael z'n flesje te geven. Michael had zijn ogen al wijd open toen Vince de kamer op liep.

Ik werkte weer in mijn tuintje. Heerlijk buiten zijn, in het zand wroeten en goed zijn voor de natuur. Dat vind ik echt geweldig.

Het was ook weer een normale schooldag. Jayden ging naast Angelica zitten en Rianne naast Rachelle. Jayden begon te klagen over school, maar de meisjes trekken zich daar niets van aan.

Vince was met Michael bezig. "Wie is er jarig? Ja, jij!". Michael was vandaag jarig. Snel zette hij de taart klaar en stak er een kaarsje in.

Vince riep mij en ik klapte en toeterde voor Michael. Daarna zette Vince hem op de grond en hij groeide op tot peuter!

Na wat kleertjes voor hem uitgezocht te hebben en zijn haar te hebben gedaan, zag hij er zo uit. Nog eentje met zwart haar, haha!

Daarna ging ik verder in mijn tuintje, Vince kwam me helpen. Hij gaf de plantjes weer water en ik deed de rest.

Michael speelde met een speelgoed paardje. "Huhu!" Zei hij steeds, hij probeerde een paardje na te doen.

Toen de kinderen thuis kwamen, zaten ze met z'n allen aan het huiswerk. "Lukt het allemaal?". "Ja." Zeiden ze in koor. "Oké dan, maar eigelijk kwam ik om te zeggen dat papa en ik buiten even iets gaan bespreken wat privé is. Dus blijf maar binnen en als jullie huiswerk klaar is TV kijken of gamen. Oké?" "Jep." Zei Angelica. Daarna liep ik naar Vince toe die al buiten zat.

"Nou, wie gaat het nou worden voor de volgende generatie, Rianne of Rachelle?" Vroeg ik. "Geen idee.. Wie is het beste moederfiguur, want ze moet een groot gezin krijgen hé." Zei Vince. "Nou, Rachelle gedraagt zich wel het meest moederlijk, vind je niet?". "Ja, eigelijk wel.. Maar wanneer moeten we het vertellen en wat als Rianne dat niet leuk vind?". "Nou, Rianne zal dat moeten accepteren.. Misschien is morgen het beste. Het zal niet meer heel lang duren voordat ze volwassen worden en dit is een geschikte leeftijd om het te begrijpen.".

"Dan is dat ook weer geregeld." Zei Vince en gaf me een zoen. "Ja, maar ga nu snel koken, want het wordt al laat!"

"Kijk Michael, melkje!" Zei ik. "Jam, jam." Zei Michael, hij begon al een paar woordjes te zeggen.

Snel maakte Vince lendenbiefstuk. Onder het koken vroegen de kinderen waar ons gesprek over ging, maar telkens zei hij: "Dat is iets tussen volwassen."

"Juk, biefstuk." Zei Angelica en nam toen een hap. "Maar pap! Dit is lekker, dit smaakt niet als biefstuk!"

Toen alles opgeruimd was, bracht Vince Michael naar boven. "Slaap lekker kleine man." Zei hij tegen Michael en gaf hem een kus op zijn hoofd. Michael kreunde en trok Vince aan zijn kleren. "Nee je moet slapen." Zei Vince terwijl hij Michael van zich los maakte en het hekje omhoog trok.

Angelica ging een half uur daarna ook slapen. Ze schreeuwt dan telkens kei hard "Truste!" door het huis. Ze heeft echt een hele harde stem!

Rond half tien ging Jayden slapen. Hij dacht na over school, hij had er echt geen zin in en wou niet weer zo hard werken om op die stomme erelijst te komen.

Rianne en Rachelle gingen ook slapen. Ze praatten eerst nog met elkaar over Remco en Ryan. Ze deden dat wel heel zachtjes, zodat niemand het hoorde.

Wij gingen ook slapen. Ook wij praatten nog wat, bij ons ging het weer over ons gesprek van vanmiddag. We hadden nu vast besloten dat we het echt morgen gingen vertellen.

We kregen 's morgens iets wat je niet echt een ontbijt kunt noemen.. Want het waren koekjes. Het rook wel echt heerlijk!

"Ooeehh.. Koekjes!" Zei Rachelle toen ze het eten zag. "Jammie.." Zei Rianne. Allemaal smulden we van de koekjes, het was om je vingers bij af te likken!

Na het eten gaf ik Michael zijn flesje. Hij drinkt heel snel, sneller als alle andere.

Toen de kinderen naar school gingen, bleef Jayden voor op de stoep staan. Iedereen rende naar binnen terwijl Jayden daar maar stond te kijken.

Hij was dus van plan om te spijbelen, maar hij is niet dom. Hij laat het ons niet merken, door wel met de schoolbus mee te gaan. Toen de lessen waren begonnen rende Jayden naar de sportschool. Hij voelde zich daar vrij, op de loopband en tussendoor TV kijken of met de gewichten.

Wij waren weer samen aan het tuinieren, zoals altijd gaf Vince te plantjes water, ik oogste, wiedde en plantte nieuwe plantjes voor de dode.

's Middags kwamen Rianne en Jayden thuis. Jayden was helemaal van de sportschool naar hier gerend. Hij had het goed getimed, want hij was precies tegelijk met de schoolbus hier.

Rachelle was naar Ryan toe gegaan. Ze deden niet veel. Ze knuffelden, zoenden en praatten, maar van verkering kwam niets.

Jayden was van plan om Vince te laten schrikken. Rianne maakte haar huiswerk, maar Jayden had geen huiswerk, want hij was natuurlijk niet naar school geweest.

Vince stond rustig naar de natuur te kijken en opeens: "BOOOOOOOOEEEEEEE!". "Jayden! Sta je weer op de erelijst soms?" Vroeg Vince. "Nee, ik wou je gewoon laten schrikken." Zei hij. "Waarom? Ik kreeg zowat een hartaanval!". "Haha! Je had je gezicht moeten zien!" Een vals lachje kwam boven.

Kleine Michael zat lief in de kamer, hij keek van een afstandje naar de TV. Ik had sesamstraat opgezet. "Urwie en ert!" Riep Michael telkens als hij Ernie en Bert zag. Ik lachte, ik had de andere nooit sesamstraat laten kijken.. Maar de andere keken nooit naar de TV.

Toen Angelica thuis kwam begon ze ook aan haar huiswerk. Het was erg moeilijk en het duurde ook een tijdje voordat ze het af had.

Toen Rachelle weg wou gaan bij de familie Sanders, dat is de achternaam van Ryan, kwamen zijn ouders thuis. "Oh, mam, pap. Dit is Rachelle McTree." "Hallo Rachelle." Zeiden de vader en moeder van Ryan. Rachelle gaf ze allebei een hand. De moeder van Ryan heette Kate en de vader heette Tim. Rachelle zei ze gedag en liep naar huis, Ryan woonde maar één straat van ons vandaan.

Vince was al aan het koken. Vandaag werd het pasta Carbonara, met uien uit mijn tuintje. Aan tafel ging het gesprek over Ryan en Remco. De meisjes onthulden waar ze mee om gingen, maar dat ze nog geen verkering hadden. Details kregen we natuurlijk niet te horen, haha!

Ik gaf Michael zijn flesje weer. Hij is een apart geval, hij drinkt geen warme melk, alleen koude!

Toen Michael de melk op had nam Vince hem mee naar boven. Hij legde hem in de wieg en trok snel het hekje omhoog, hij wou niet weer dat Michael aan zijn kleren trok.

Angelica ging ook slapen. Als ze moe is gaat ze gewoon eerder slapen en ze mag maximaal tot half negen opblijven. Ze gaat dan ook zelfstandig naar bed.

Jayden is weer een heel ander geval, hij moet om half tien naar bed, maar hij gaat niet zelfstandig. Het liefst zou hij middernacht naar bed gaan. "Jayden ga je slapen?" Vroeg ik aan Jayden. "Ik ben niet moe en Rianne en Rachelle hoeven toch ook niet naar bed?" Zei hij. "Jayden, BED!" Riep ik geïrriteerd, luisteren is niet zijn beste vak. Boos liep hij naar boven.

"Rianne, Rachelle kom eens hier bij ons zitten." Zei ik "Nu iedereen naar bed is, gaan we jullie iets heel belangrijks vertellen.". "Wat dan?" Vroeg Rianne. "Nou.. Ik wil graag vele generaties voort zetten en mijn doel is de grootste familie ooit te krijgen en dat betekend dat je veel kinderen moet krijgen, daarom zijn jullie ook met vijven. Het eerste kind moet de generaties voortzetten, maar toen kwamen we met een probleem, we kregen een tweeling, jullie dus! We moesten dus kiezen. Jullie vader en ik hebben gekeken wie zich het meest moederlijk gedraagt en dat was Rachelle, dus ik wil jou vragen of jij dat wil en Rianne, vind jij dat niet erg?". "Ja ik wil dat heel graag!" Riep Rachelle vrolijk. "Ik vind dat niet erg hoor mam! Helemaal niet zelfs." Zei Rianne. "Oké dan. Maar Rachelle, er zit ook een maar aan. Jij zult als laatste eigenschap milieuvriendelijk krijgen en dat zal bij elke stichter zo moeten zijn, ook zal het tuintje wat ik heb elke generatie mee moeten gaan en je moet minstens vijf kinderen krijgen." "Oke, dat gaat me wel lukken!" "Dan is dat geregeld." Zei Vince. "En nu naar bed, het is al half elf." Zei ik.

Iedereen ging naar bed. Met een fijn gevoel viel ik in slaap, ik hoef me nergens meer zorgen over te maken.

's Morgens maakte Vince Vruchtenparfait. Dat is één van de makkelijkste recepten, alleen wat fruit snijden, in een kom doen en dan even door elkaar roeren.

Aan tafel praatten we vooral over school. Ook Ryan en Remco kwamen even in het gesprek voor, maar Rianne en Rachelle lieten het gesprek weer naar een ander onderwerp gaan.

Vince gaf Michael z'n flesje. Hij begint steeds beter woorden uit de spreken. Als hij een flesje ziet zegt hij: "Elkje, elkje!" en als hij wil spelen: "Pele, pele!". Hij laat meestal de eerste of laatste letter weg.

De kinderen gingen om acht uur weer naar school. Het verbaast me dat ze altijd op tijd zijn..

Michael was met de blokjes aan het spelen. Na een paar keer proberen kreeg hij wel een blokje een een gaatje, dan klapte hij ook nog voor zichzelf.

Ik ging weer lekker tuinieren. Ik had nog best honger, dus plukte soms stiekem een druif van een druiventros af. Ik moest ook nog maar eens naar de supermarkt om m'n oogst te verkopen, anders kom ik nooit meer hoger.

Vince wou Michael graag leren lopen, dus hij pakte hem op en nam hem mee naar Angelica's kamer, omdat daar iets meer plek is. Hij pakte Michaels handjes en liep langzaam naar achteren "Ja goedzo!" zei hij tussendoor. Daarna ging hij ietsje naar achter en ging op de hurken zit "Loop maar naar mij." Wankelend liep Michael naar Vince toe, maar hij viel niet!

Toen Rianne en Rachelle thuis kwamen maakte ze direct hun huiswerk. Even zeiden ze Vince en mij gedag en gingen buiten zitten. Natuurlijk ging het niet alleen over huiswerk, maar ook over Ryan en Remco. Vandaag op school hadden ze iets met hun afgesproken. Angelica en Jayden waren ook aan hun huiswerk begonnen, maar dan binnen.

Toen Michael kon lopen nam Vince hem mee naar onder. Michael liep door het hele huis en keek wat om zich heen, hij kon nu een stukje hoger kijken. Ik stond daar maar te kijken hoe hij liep, dit zal de laatste kleine zijn die hier zal wankelen. Althans.. De laatste kleine die uit mij is gekomen.

's Avonds maakte Vince hamburgers, van een blok gehakt maakte hij de burgers. De broodjes hadden we vers bij de bakker besteld en de sla en tomaten kwamen uit mijn tuintje.

Aan tafel begonnen Rianne en Rachelle het gesprek. "Mam, pap, we hebben een vraagje." Zei Rianne. "Vraag maar." Zei Vince. "Mogen Ryan en Remco morgen op bezoek komen, we willen ze graag aan jullie voorstellen." Vroeg Rachelle. "Natuurlijk mag dat!" Zei ik enthousiast.

Ik gaf Michael zijn flesje. "Esje, esje!" Riep hij, zoals altijd. "Ja, ja, je krijgt je flesje!"

Al snel nadat Michael zijn flesje op had, nam Vince hem mee naar boven. "Ga naar lekker slapen." Zei Vince en gaf hem een kus. Al snel viel Michael in slaap.

Om half elf lag iedereen in bed. Alle lichten waren uit en het was helemaal donker en stil in huis. Alleen de maan en de straatlampen verlichten de stad nog.

's Morgens maakte Vince fransaicer eieren. Dat is dus ei met meloen, meloen uit mijn tuintje natuurlijk!

Lekker zaten we te eten van het ontbijt. "Vandaag komen Ryan en Remco toch?" Vroeg ik onder het eten door. Rianne en Rachelle knikte.

Vince gaf Michael zijn flesje. Met een paar slokjes had Michael hem op.

Vince en ik deden weer samen de tuin. Vince praatte wat over zijn werk en ik luisterde fijn en knikte.

Ondertussen keken we hoe de bus wegreed, met onze kinderen erin. Ze zwaaide nog naar ons.

Michael speelde weer met z'n blokjes. Hij moest nog even alleen zijn totdat ik klaar was in mijn tuintje.

Toen ik eindelijk klaar was rende ik naar boven. "Ik ga je leren praten!" Zei ik vrolijk tegen Michael. Hij pikte de woordjes al snel op, dus hij kon ook vlug praten.

Vandaag moest Vince weer werken, want het was weer vrijdag. Ik ben best wel een beetje jaloers dat hij door zo'n mooie, dure auto wordt opgehaald.

Toen de kinderen thuis kwamen, liep ik naar Angelica toe die naar de poster op Jayden kamer keek. "Lieverd, zou jij voor mama naar zaadjes willen zoeken achter het huis?" Vroeg ik aan haar. "Ja hoor!" Zei Angelica vrolijk.

Ryan en Remco waren ook al gekomen en ja hoor, het ging hartstikke goed! Rachelle vroeg Ryan verkering en natuurlijk zei Ryan "Ja"!

Ook bij Rianne ging het goed, zij had ook net verkering gevraagd en ook Remco had "Ja" gezegd.

Ik liep naar onder en zag daar de twee stelletjes verliefd naar elkaar kijken. Eerst stelde ik me voor aan Remco "Hoi, ik ben Jane, de moeder van Rianne en Rachelle!". "Hallo, ik ben Remco het vriendje van Rianne." Ik lachte vriendelijk, hij leek me een beetje Frans.

Daarna stelde ik me voor aan Ryan, ik zei precies hetzelfde als bij Remco en Rachelle keek precies hetzelfde als Rianne, daarom noem je ze dus een tweeling. "Hee, ik ben Ryan!" Zei Ryan. Een nette jongen leek het me, een goed vriendje voor Rachelle, maar zullen niet veel meisjes verliefd op hem zijn? Achja.

Jayden zat in de kamer zijn huiswerk te maken, hij luisterde de gesprekken af. 'Bah, liefde.' Dacht hij 'Daar begin ik niet aan.'

Ondertussen rende Angelica over het veld tussen ons huis en de school. Ze had ook nog twee edelstenen gevonden daar!

Rond vijf uur gingen Ryan en Remco naar huis. Ze waren allebei met de auto. Ja, ze zijn al achttien!

Als avondeten aten we kliekjes. Toen ik het eten op had gaf ik Michael de fles. Hij kon nu voluit "Melkje" zeggen.

Toen Vince thuis kwam zat Angelica op de bank in de kamer. "Papa!" Riep ze toen Vince binnen kwam lopen. "Meissie!" Riep Vince en gaf haar een knuffel. "Baahh, je ruikt naar vis!" Zei Angelica en trok een vies gezicht. "Haha, mijn mede-chefkok en ik hadden een sushi gevecht." Angelica begon te lachen. "Vieze pappie, dat wordt een douche." Vince knikte en besloot na Michael in de wieg gelegd te hebben te gaan douchen.

"Je moet gaan slapen Michael." Zei Vince. "Okeej." Zei Michael en ging liggen. "Zo, en nu gaat papa badderen." Vince liep naar de badkamer en ging lekker in bad liggen.

Angelica ging ook slapen. "Deze prinses gaat slapen." Zei ze terwijl ze de trap op liep. 'Huh, prinses?' Dacht ik.

Jayden, Rianne, Rachelle, Vince en ik gingen ook slapen. Tevreden lagen Rianne en Rachelle in bed, ik had hun vriendjes goedgekeurd en ze hadden eindelijk verkering!