Hoofdstuk 9 -

Hoofdstuk 9

's Morgens had Vince pannenkoeken gebakken. Dit zal het laatste ontbijt zijn met zijn zessen, want Michael is vandaag jarig! We zullen er dan ook een stoeltje bij moeten kopen.

Vince gaf Michael zijn laatste flesje. "Je bent jarig Michael!" Michael keek Vince verbaast aan. "Jarig?" Zei Michael en maakte grote ogen. "Ja, kom maar mee naar onder." Vince pakte Michael op en nam hem mee naar onder.

Samen met Vince blies Michael de kaarsjes uit. Wij stonden daar maar te klappen en te toeteren. Vince zette Michael op de grond en..

Hij groeide op tot kind! Natuurlijk kreeg Michael ook all-stars, misschien is het nog niet opgevallen maar iedereen van de kinderen, behalve Angelica, heeft all-stars.

Zijn kamer is ook een beetje verandert, hij heeft dezelfde meubels als Jayden gekregen, maar dan heeft hij wel nog die kubus van toen hij peuter was.

Toen we een stukje taart hadden gegeten, ging ik tuinieren, dat moest ook nog gebeuren. Sommige plantjes waren aan het verwelken en ik had heel veel oogst. Van naar de supermarkt gaan komt ook niks, ik heb het veel te druk!

Michael speelde in zijn eentje videogames. Soms kwam er wel iemand kijken, maar meestal zat hij alleen op de bank.

In de keuken stonden Rachelle en Angelica te praten. "Weetje.." Zei Angelica. "Nee, wat weet ik?". "Jouw vriendje is super knap! Knapper als die van Rianne." Rachelle begon keihard te lachen.

Vince was bezig met de WC, die zat flink verstopt en was ook hartstikke vies. Gelukkig lukte het hem om de WC te ontstoppen en natuurlijk daarna schoon te maken.

Jayden zat weer aan de drank, hij is nog geen zestien, dus we hebben er alleen maar alcohol vrije dingen neergezet.

Vince moest vandaag ook weer werken, met een lach op zijn gezicht liep hij naar de auto.

Ik had nog wat nieuwe fietsen gekocht, voor ieder één.
Grote blauwe voor Vince, grote roze voor mij, grote paarse met zwart voor Rachelle, grote paarse met wit voor Rianne, grote groene voor Jayden, kleine felroze voor Angelica en de kleine blauwe voor Michael.

Ik plantte vandaag de zaadjes die Angelica voor me had gevonden. Ik ben heel erg benieuwd wat voor plant het zal gaan worden.

's Avonds aten we allemaal kliekjes of kant-en-klaar voedsel. Dat moet maar als Vince er niet is, gelukkig is hij er nu vaker sinds hij chef-kok is.

Na het eten ging opeens Riannes mobiel. "Met Rianne." "Hee liefje! Met Remco." "Oh, heey schat, waarom bel je?" "Ik wou gewoon even je stem horen." "Aaahh, wat lief." Zo ging het gesprek nog wel even door.

De kinderen gingen allemaal tegelijk naar bed. Morgen was er weer een jarige, Angelica.

Na nog een tijdje samen TV te hebben gekeken met Vince, gingen wij ook naar bed.

's Morgens maakte Vince wentelteefjes, het was wel al half acht toen Vince begon met koken, maar het is toch weekend!

Met z'n allen zaten we aan tafel en zoals je ziet is er een nieuwe stoel bijgekomen, anders kon één iemand niet zitten.

Na het ontbijt was het weer verjaardagstijd. Angelica blies de kaarsjes uit en wij klapte en toeterde.

En Angelica werd een prachtige tiener. Ja, dit is echt Angelica stijl. En nu hebben we een hele tienerboel in huis!

Allemaal aten we een lekker stukje taart, dat kon er bij iedereen nog wel in.

Toen ik even TV was aan het kijken ging de telefoon, het was iemand van de Bistro voor een kans. Ze vroegen of ik drie aardappelen van uitmuntende of betere kwaliteit langs wou brengen. Natuurlijk wou ik dat, maar ik moest mijn tuintje ook nog doen!

Ondertussen toonde Jayden zijn lieve kant. Hij is echt helemaal gek op Michael en knuffelt hem dus. Michael vind dat super leuk, want Jayden is zijn grote voorbeeld.

Ik had een idee bedacht hoe ik de kans vandaag kon vervullen. Ik had Rachelle gevraagd of ze in de tuin wou werken, omdat ze dat toch moet doen als ze generatie twee zal gaan voortzetten.

Ik had de aardappelen langs gebracht en ik kreeg er best wel veel geld voor, vond ik zelf.

Alle kinderen zaten TV te kijken, behalve Rachelle natuurlijk, want zij was bezig in de tuin.

Vince moest naar zijn werk toe, hij zei de kinderen even gedag en rende naar de auto.

Toen ik thuis kwam, hielp ik Rachelle nog even in de tuin. Bij haar ging het nog niet zo snel als bij mij en wieden kon ze nog niet.

Toen Rachelle en ik klaar waren, ging ik in de kamer op de bank zitten en riep alle kinderen bij elkaar. "Lieve schatten, ik moet jullie wat vertellen.." Ik vertelde ze over dat ik generaties voort wou zetten en dat Rachelle degene was die generatie twee mocht doen. "Maar.. Dat is niet het enige, Rachelle en Rianne zijn morgen jarig, dus ze worden volwassen, in dit huis zullen de generaties voortgezet worden, maar als wij hier met z'n allen wonen gaat dat natuurlijk niet, daarom gaan we over een paar dagen verhuizen. Het zal ook niet heel lang meer duren, voordat papa en ik oudere worden." "Maar waar gaan we dan wonen?!" Riep Michael geschrokken. "Maak je geen zorgen, we gaan niet ver weg van hier wonen, het is in deze straat. Rianne gaat in het huis hier naast wonen en als jullie ook volwassen zijn gaan jullie ook het huis uit." Iedereen was gerust gesteld en vonden het toch wel leuk dat ze gingen verhuizen.

Iedereen ging slapen. Rachelle en Rianne dachten aan morgen, ze zouden volwassen worden. De andere kinderen dachten aan het nieuwe huis, ze wouden graag weten welk huis. Ik dacht eraan dat Rianne en Rachelle niet meer bij mij zouden wonen.. Ik vond dat toch wel heel erg..

's Morgens bakte Vince wafels. Dat hadden we al heel lang niet meer gehad.

Allemaal aten we lekker ons ontbijt op. "Rian, Rachel, willen jullie nog naar school of niet?" Vroeg ik. "Ja, de laatste keer naar school." Antwoordde Rachelle. "Was zij zegt." Zei Rianne.

Iedereen ging naar school, voor Michael was het de eerste schooldag en voor Rianne en Rachelle de laatste.

Ik werkte in mijn tuintje. Ik was een beetje verdrietig, want mijn meiden werden volwassen. Dit huis zal ik ook bijna moeten verlaten.

"Wat ben jij aan het treuren." Zei Vince toen hij even naar me kwam kijken. "Ik vind het niet zo leuk dat mijn meiden volwassen worden en dat ik hier weg moet, ik heb hier alles opgebouwd." Zei ik en sloeg m'n armen om hem heen. "Ach schat, je blijft hier toch in de straat wonen, alles komt goed. Uiteindelijk worden ze allemaal groot." Vince stelde me helemaal gerust, dat kan hij zo goed.

Toen de kinderen thuis kwamen, nodigde Rianne en Rachelle hun vriendjes uit. Daarna bliezen ze tegenlijk de kaarsjes uit.

Dit is Rachelle, ze is een prachtige jonge vrouw geworden. Ik vind haar haar echt prachtig.

Dit is Rianne, ook zij is een prachtige jonge vrouw geworden. Ze heeft hetzelfde prachtige haar als Rachelle, maar wel andere kleren.

Toen de taart op was en Remco en Ryan naar huis waren, gingen we allemaal lekker slapen.

Een dag ging voorbij.
Het was een normale dag, ik tuinierde, Vince kookte, Jayden, Angelica en Michael gingen naar school.
Rianne had gesolliciteerd voor styliste en ze werd aangenomen.
Remco en Ryan waren ondertussen ook volwassen geworden.

's Morgens pakte iedereen iets uit de koelkast. Vince had het te druk om te koken, want het was een grote dag, we gingen verhuizen.

De kinderen moesten wel gewoon naar school, maar ik had ze gezegd dat als ze terug kwamen we gingen verhuizen.

Ik deed voor de laatste keer m'n tuintje, ik had geen zin om tuinierkleren aan te doen dus deed het in m'n gewone.

Vince praatte met Rachelle. "Vind je het nou niet raar dat je hier zo dadelijk alleen bent?" Vroeg hij. "Nee hoor, juist spannend. Ik ga dan echt leren voor mezelf te zorgen." Antwoordde Rachelle met een lach op haar gezicht. "Dan is het goed." Vince gaf haar een knuffel.

Toen de kinderen thuis kwamen, maakte ze nog snel hun huiswerk. Ze hadden nog even te tijd, want nog niet alles was geregeld.

Rianne had Remco gebeld, toen hij aankwam zag ze dat zijn haren waren geknipt. Hij was nu veel knapper, vond Rianne. Rianne had een belangrijke vraag aan hem. Ze pakte Remco's hand en vroeg: "Lieve schat, ik heb een belangrijke vraag." "Stel maar." Zei Remco. "Ik ga nu zo verhuizen en mijn vraag is, zou je bij me in willen trekken? Het huis is hiernaast." Rianne wees het huis aan. "Natuurlijk wil ik dat!" Hij gaf haar een kus.

Na Rianne nog even geknuffeld te hebben liep ze naar haar huis. Ze stook de sleutel in het slot, zwaaide nog even naar mij en liep naar binnen.

Toen het al een beetje donker begon te worden, moesten we toch echt gaan vertrekken. Ik gaf Rachelle en knuffel en vroeg: "Wil je nog iets weten over de generaties of over het huis?" Rachelle dacht diep na. "Uuuhhm.. O ja, wat als ik wil verhuizen ofzo?" "Dan, verhuis je toch gewoon, maar, je zult dan daar een nieuwe tuin moeten opbouwen, want je moet het zo groen mogelijk houden!" "Oké dan." Ik liet haar los en riep Vince en de kinderen. Nog even keken ik naar het huis. "Mam, ga nu maar! Je woont hier schuin tegenover." Riep Rachelle. "Ja, ja, we gaan." Zei ik. Vince gaf me de sleutel en we liepen naar het huis.

Dit werd ons nieuwe huis. Kleiner dan het huis van Rachelle, wauw dat klinkt raar het huis van Rachelle, maar er zat wel een moestuintje bij! Ook zat er een auto bij, maar die is voor als we niet meer zo goed kunnen bewegen, natuurlijk met minder CO2 uitstoot.

Rachelle bleef helemaal alleen achter in het redelijk grote huis. Ze pakte nog wat kliekjes uit de koelkast en keek wat TV. Wat was het nu rustig in huis, dacht ze.

Nu was dit haar kamer. Even keek ze naar de lege plek, maar voor die plek wist ze wel al iemand!