Hoofdstuk 37
Het was alweer een tijdje later in het jaar en we waren erachter gekomen dat Stacy en Capucine allebei zwanger waren! Ze gingen samen naar het ziekenhuis en maakten echo's. Ze dokters waren erachter gekomen dat Stacy een tweeling zou krijgen en Capucine en ik kregen weer één lief kindje.
Ik raakte steeds meer bevriend met Ewoud. We praatte vaker over de zwangerschap en ook over mannendingen.
Voor Stacy en Capucine was het geweldig om samen zwanger te zijn. Ze keken wie dikker was en ze deelde dezelfde pijn die een zwangerschap met zich meebrengt.
Ze gingen 1 keer in de maand naar de masseur. Dat was goed voor de rugpijn die ze hadden.
Ja, ja. Het was echt een top zwangerschap. En zo hoefde Ewoud en ik ook niet naar het gezeur te luisteren.
Alexander kroop ook nog wat door het huis, maar hij moest ook nog leren lopen en dat leerde ik hem.
Hij leerde snel en liep al snel waggelend door het huis in plaats van kruipend.
Op een dag kreeg Stacy opeens weeën. De baby's kwamen eraan. Ze perste, schreeuwde en pufte.
"Kom op Stees, je kunt het. Ik heb het ook doorstaan en ik moet dat ook weer doorstaan. En als ik het kan, kan jij het zeker!
Na uren hadden Stacy en Ewoud twee prachtige meisjes, Janneke en Jenny Landers. Het werd nu echt tijd voor hun om te verhuizen.
Ongeveer een week later braken de vliezen van Capucine. Het was weer hetzelfde verhaal. Pers, pers, tot de baby komt.
En ook wij kregen een meisje, ook zij kreeg een Franse naam. We noemden haar Enora, Enora McTree.
Ze was een prachtkind, een engel in ons leven, net als Alexander.
Update
Stacy en Ewoud waren met Janneke en Jenny naar dit huis verhuist. Het was ook een redelijk groot huis.
Enora kreeg het roze kamertje van Stacy.
Het kamertje had een wieg met sluiers erover, een kast en spiegel die er nog stond van Stacy, de TV-hoek van Stacy was ook gewoon blijven staan. Er was een nieuwe mat gekomen, met een poppenhuis, xylofoon en muziekdoos.
Alexander was gek op boten. Hij speelde niet met auto's of paarden, nee met boten.
Capucine leerde Alexander praten, want het was niet zo makkelijk om hem te verstaan als hij wat tegen je brabbelde.
Blij sprak Alexander de woorden uit en Capucine klapte elke keer voor hem.
De tijden waren voorbij gevlogen en Alexander was blij opgegroeid tot een kind.
We verbouwden zijn kamer tot een kamer voor een kind van zijn leeftijd.
Alexander was heel slim en had een aparte hobby, schaken. Dat deden niet veel kinderen.
Ook Enora was opgegroeid, ze was een peutertje geworden. Ze leek meer op Capucine dan mij, dat kun je nu goed zien.
Enora hield van haar Xylofoon, ze hield van alles met muziek.
Alexander had nog een aparte hobby gekregen, vissen, maar hij deed het wel in het zwembad en daar zaten geen vissen.
Ik nam hem vaker mee naar een park, er was een meer en er was nooit iemand.
Ik vond het leuk om met Alexander te gaan vissen, al kon ik het niet. Ik kon zo veel tijd met hem door brengen en onze band werd zo heel sterk.
Alexander was wel goed in vissen, hij ving er wel 10 per dag en ook nog van die dikke.
Onze kinderen waren nogal apart. Enora was al kieskeurig naar kleuren. Bij alles wat roze en zwart was lachte ze en bij andere kleuren keek ze normaal of zelfs boos.
Alexander had jammer genoeg geen vrienden. Op school zat hij alleen en las een boek. Niemand had dezelfde hobby's als hem.
Het maakte Alexander raar genoeg niets uit, hij vond ons belangrijker.
Capucine zat er wel mee dat hij geen vrienden had. Ze vond het zielig, iedereen wil toch wel één vriend.
