Hoofdstuk 5
De tijd was weer voorbij gevlogen en voordat ik het wist kropen er alweer twee peuters door het huis, want ja, Amy en Holly waren opgegroeid.
Ze waren erg verschillend van uiterlijk en ze hadden twee verschillende karaktertjes. Maar ook al verschilde ze zo van elkaar, ze waren allebei even vrolijk en waren elkaars beste vriendje.
En ook Grace kon het goed vinden met haar twee zusjes. Met ze spelen, met ze knuffelen, gewoon veel tijd met ze doorbrengen, naast huiswerk dan.
Amy en Holly sliepen als engeltjes. Ze werden hoogstens twee keer per nacht wakker.
En zo sliep iedereen goed door, dus ook Grace en zij had haar slaap hard nodig.
Met mijn werk ging ook alles goed, ik klom snel de carrièreladder op en mocht al snel mee in de ambulance.
Onze kleine Grace was ook alweer jarig geweest en opgegroeid tot tiener. Samen met haar ging ik naar de kapper voor een nieuw kapsel en naar de stad voor nieuwe kleren. Ze kwam thuis en keek in de spiegel. 'Wauw Grace,' Zei ze tegen zichzelf 'Wat ben je knap.'
Grace keek rond in d'r kamer. Bah... Dacht ze ...Wat een kinderlijke kamer. Ze riep Achmed 'Pap! Kom eens.'
Achmed kwam naar boven met Holly op zijn arm. 'Bah, dat kind stinkt.' Zei Grace. 'Haal haar van mijn kamer en verschoon d'r eerst.' 'Stel je niet aan.' Zei Achmed. Met een strakke blik keek Grace naar hem. 'Oké, oké. Als jij later kinderen krijgt moet je mening veranderen.' Hij liep de kamer uit.
Hij kwam terug met Holly die een schone luier droeg. 'Vertel, waarom moest ik komen.' 'Nou... Pap, mijn kamer is prut. Dus ik wil een nieuwe, hippe tienerkamer.' 'Grace, je kamer is toch goed zo?'
'Nee, pap. Hij is veel te kinderlijk.' 'Misschien sommige meubels, maar daarom hoef je niet een hele nieuwe kamer.' 'Wel pap, toe! Alsjeblieft.' Zei Grace smekend.
'Grace, nee. Het geld groeit niet aan de bomen. We hebben wel een groot huis, maar geld om zomaar je hele kamer te vernieuwen hebben we niet. Dat kunnen we beter uitgeven aan belangrijke dingen, zoals de belasting of als je zusjes niet meer in de wieg kunnen een bed.' Grace rolde met d'r ogen. 'Grace, dat je kamer hip is is niet belangrijk.'
'Dus je vind het niet belangrijk wat ik wil! Waarom mag ik dat niet! Koop gewoon geen domme luiers meer voor die stinkkinderen en dan heb je geld!'
'Ho ho ho, rustig schat. Één, je zusjes zijn geen stinkkinderen. Twee, luiers zijn nodig, wil je dat je moeder steeds moet wassen of dat we broeken weg moeten gooien en drie, het is wel belangrijk wat jij wil, maar niet alles is nodig.' 'Tss, praat je er maar uit pap! Je wil gewoon niet dat ik gelukkig ben.'
'En nu is het genoeg! Van spullen wordt je niet gelukkig, dat wordt je van hele andere dingen! Denk daar maar eens over na.' Woest liep Achmed de kamer af en stormde de trap af.
Een beetje gekalmeerd kwam hij alles aan mij vertellen. Hij zeurde en zeurde.
Met een strak gezicht keek ik hem aan. Alsof hij nooit iets nieuws wou en dat is nou eenmaal wat alle tieners willen. En aan de ene kant had Grace gelijk. 'Achmed, wou jij dat vroeger ook niet? Ze heeft gelijk, haar kamer is kinderlijk. Daar kan ze toch geen vrienden in ontvangen? Ga je excuses aan d'r aanbieden.' 'Maar schat.' 'Nu.' 'Oké dan.'
Hij riep Grace naar onder. 'Sorry schat dat ik boos werd. Je had gelijk en je krijgt een nieuwe kamer.' 'Dankje papa.' Zei ze en lachte, ze gaf hem een knuffel.
En zo kreeg Grace een nieuwe kamer. Een nieuwe vloer, nieuw behang. De twee bloemenstoelen weg en daarvoor een nieuwe bank. Een kleine radio en al d'r poppen waren weg gedaan.
Behalve Summer, die bleef altijd. Die pop was haar lievelingspop en die zou hoe dan ook daar blijven staan.
Door de ogen van Grace
Op school maakte ik al snel vrienden en ik werd populair. Ik kreeg snel al een vriendengroepje.
Dit is Amber, mijn beste vriendin waar ik alles mee deel. Ze is zo lief en even populair als mij. We zijn de twee mooiste en best geklede meisjes op school.
Dit is Brandon, mijn lieve, stoere, gespierde en hele knappe vriendje.
Dit is Brandon's tweelingbroer, Randy. Ze zijn eeneiig, maar zien er wel anders uit door hun haar en kleding. Randy is een goede vriend van mij en is het vriendje van Amber.
Dit is Eva, een goede vriendin van me. Ze is ook redelijk knap, maar iedereen vind mij knapper. Misschien omdat zij best dikke lippen heeft, maar ze is heel aardig dus dat maakt niet uit.
Dit is Brianna, ook een goede vriendin van me. Ze heeft wel een knappe kop en redelijk mooi haar, maar ze heeft een buikje... Maar dat maakt ook niet uit, ze wordt er niet mee gepest, omdat ze met mij en Amber omgaat en ze is ook heel aardig.
Dit is Lana, ze valt wel mee en haar haar zit wel leuk enzo, maar ze is een hartstikke irritant en ze is een naloper samen met haar beste vriendin Lisa.
Dit is dus Lisa, haar haat ik echt, ze is nog vele male erger als Lana en haalt onze hele reputatie omlaag. Ze draagt geen make-up en haar haar en kleren zijn lelijk, bah. Wat haat ik haar. En ze blijft met Lana achter ons aan lopen, al zeggen we dat ze weg moeten gaan.
Tja... Dat is dus mijn groepje, al vallen Lana en Lisa er dus wel buiten. Ik hoop dat de kinderen van school dat ook weten.
En dit willen jullie misschien ook wel weten...
Ik had Brandon bij mij thuis uitgenodigd. We waren net een de gang en hij pakte mijn handen al en toen vroeg hij me verkering. Natuurlijk zei ik ja, hij was populair, knap en ook nog aardig. En ook nog heel fijn, Amber had met zijn broer, dus dan konden we er samen naartoe.
Ik had Brandon bij mij thuis uitgenodigd. We waren net een de gang en hij pakte mijn handen al en toen vroeg hij me verkering. Natuurlijk zei ik ja, hij was populair, knap en ook nog aardig. En ook nog heel fijn, Amber had met zijn broer, dus dan konden we er samen naartoe.
En nadat we verkering hadden zoende we al, ja zo snel gaat dat als je populair bent...
Weer door de ogen van Madelief
Tja, ik vond het allemaal wel goed, veel door van haar populair gedoe had ik ook niet. Als ze maar bleef luisteren en haar best bleef doen op school, al nam dat luisteren ook af. Ze ging al niet meer naar bed als ik dat zei en haar huiswerk maakte de slordig. Achja, het was vast maar een fase.
