Hoofdstuk 36
Het was 2 jaar na de geboorte van Alexander. Lilly was een echte dame geworden, ze was een tiener.
Ook Stacy was opgegroeid. Ze was nu volwassen, net zoals ik.
Mijn moeder was ook ouder geworden, ze was nu een echt omaatje. Tyler en mam waren nu samen de twee grijze oudjes.
En Alexander was natuurlijk een peutertje geworden, een stoere peuter.
Hij had nu mijn kamer gekregen, we hadden hem een beetje aangepast naar een peuter, maar veel was er niet verandert.
Hij zat vaak op zijn kamertje met de blokken te spelen. Hij was een erg slim jongetje en wist de goede gaten bijna altijd te vinden.
Hij zat ook graag in de speelgoedkist te spelen met zijn speeltjes. Meestal een boot, hij was een klein piraatje.
Ons huis werd krapjes, want er was nog iemand ingetrokken, Ewoud Landers, de vriend van Stacy.
Om plaats te maken verhuisde mijn moeder, Tyler en Lilly naar een nieuwe huis.
Het was een oud huisje waar nog veel aan moest gebeuren. Er stond veel onkruid en van buiten zag het er erg donker uit.
Stacy en Ewoud bleven bij ons wonen, totdat ze een huisje hadden gevonden. Maar het was wel gezellig met hun bij ons.
Ze konden hun gang gaan bij ons, wij verplaatsten ons dan fijn naar het oude huisje van Capucine, het was nog steeds ons bezit.
Zonder mam en Tyler hadden we echt veel meer privacy.
Stacy en ik miste mam soms toch nog wel een beetje en gingen nog wel eens op bezoek. Het eerste bezoek was nog wel wat raar.
Toen we bij het huis aankwamen begon Stacy te kokhalzen, net alsof ze het zo super vies vond daar.
En toen we aanbelden was alleen Lilly thuis, jammer, maarja, we konden toen toch gewoon rondkijken.
We keken rond in het huis, maar het was niks voor ons. Zo oud en soms zo bond. We bleven bij de voetbaltafel hangen en praten wat over het huis. De keren dat mijn moeder wel thuis was, was het erg gezellig. Dat is het altijd met mijn moeder.