Hoofdstuk 2
Ik was gaan solliciteren voor een baan in het ziekenhuis. Met grote vreugde werd ik aangenomen.
Thuis was het wel eenzaam, niemand om mijn vreugde mee te delen en samen mee te eten.
Op een dag een het park ontmoette ik een hele aardige man, Achmed. Het klikte direct.
Ik kon zijn verleiding niet weerstaan en plantte zo een kus op zijn lippen
Ik lachte naar hem en hij lachte terug. De kus was dus goedgekeurd, gelukkig maar.
Hij vroeg me direct verkering en natuurlijk zei ik ja. Het was liefde op het eerste gezicht.
Onze afscheidskus duurde na mijn idee wel een uur. Ik zag alleen nog hem en mijzelf.
Sindsdien kwam Achmed bijna elke avond op bezoek. Ik ging werken, kwam terug en dan was ik een uurtje alleen tot Achmed er was.
Uiteindelijk vroeg ik hem of hij bij me wou komen wonen en hij wees me niet af.
Achmed kreeg een hele make-over. Nu was hij nog knapper dan hij al was.
De eerste dag dat hij bij me woonde belandde we al op bed. We bedreven voor het eerst de liefde.
Op een dag nam Achmed me mee naar het strand. Opeens begon hij zenuwachtig in zijn zak te grabbelen.
Hij zakte op zijn knieën en deed een klein zwart doosje open. Er zat een prachtige ring in.
Hij schoof de ring om mijn vinger. Hij glinsterde ze mooi.
Ik rende zo in Achmeds armen en nam hem stevig vast.
Ik sloot mijn ogen en hoorde de woorden van Achmed. 'Ik hou zielsveel van je Madelief, het is niet te beschrijven.'
Alles ging zo snel. Ik was zwanger van Achmed, we wisten dat het een meisje zou worden. We waren al direct begonnen aan een kinderkamer.
We waren zo trots, we kregen samen een kindje. Het leeftijdsverschil maakte niet uit, het waren maar 8 jaar.
Achmed zorgde goed voor mij, massages, de was doen, eten maken, enzovoort. En natuurlijk ook aandacht voor mij en mijn buik. Hij voelde elke dag aan mijn buik en praatte vaak tegen het meisje die daar groeide.
Ik werd erg dik, zo had ik mezelf niet verwacht. Ik kon me de buik van m'n moeder nog herinneren toen Lotus erin zat, maar zo dik was die toch niet.
De avond van de bevalling zaten Achmed en ik samen bij de haard lekker warm tegen elkaar aan.
De weeën verstoorde onze rust. Het deed zo'n pijn, ik gilde het echt uit.
Al snel was ons kleine meisje zichtbaar, onze kleine Grace, Grace McTree.
