Hoofdstuk 2
Op een avond nam ik Lotte mee naar de bioscoop. We gingen naar een romantische film.
Na de film bleef ik even staan. Ik grabbelde in mijn broekzak en ging op mijn knieën. "Lieve Lotte, jij bent mijn superster, daarom zijn we ook hier. Ik hou zoveel van je.."
Ik opende het doosje. "..En daarom wil ik je dit vragen: Wil je met me trouwen?"
"Ja, ja, ja, ja! Eindelijk! Ik wordt rijk!" "Wat zeg je schat?" "Niks, alleen dat ik van je hou!" Ik schoof de ring om haar vinger.
Lotte sloeg haar hand voor haar mond. "Wauw.. Een echte diamant, ik heb duizend euro aan mijn vinger!" Zei ze zacht.
Ik gaf haar een hele dikke knuffel en een hele dikke zoen. "Ik hou van je Lotte." "Ik van jou Alexander."
Terug naar huis zat Lotte dromeriger te lachen. Ik vond het zo schattig.
Thuis had ik het tegen mijn vader en moeder verteld, maar ze waren er niet blij mee, ik snap echt niet waarom. Lotte ging met mijn moeder praten. "Nog even en ik trouw met Alexander.. Dan is jullie geld van mij! Dan ben ik de rijke en heb ik de macht in deze familie." "Alexander ziet het nog wel! Hij is veel te slim voor jou."
Mijn moeder wou een serieus gesprek met me. "Alexander, dat meisje is niet goed voor jou! Ze wil alleen je geld en beroemd worden. Zie dat nou jongen! Je bent zo slim. Je kan vele malen beter krijgen! Luister nu eens naar mij en pap."
"Mam, ik hou van haar! Ik ben gelukkig met haar! Is dat niet genoeg voor jullie? Kijk eens naar haar goede kanten. Misschien wil ze wel rijk zijn, maar wie wil dat niet?" Boos liep ik weg.
Er was een maand voorbij gegaan en het was de dag van de bruiloft. Ik zat strak in het pak en Lotte had een prachtige jurk.
Lotte maakte zich helemaal klaar op Enora's kamer. Ze had alle tijd, want we hadden geen feestje. Gewoon met het gezin en dan nog Ian.
Aan de trap wachtte ik tot Lotte naar onder kwam. Ze liep de trap af als een echt model en haar jurk viel prachtig.
Ze kwam in mijn armen. "Dan gaan we nu eindelijk trouwen." Zei ik. "Ja, eindelijk."
Maar toen ging de bel, ik liep naar de deur en Lotte naar de kamer. Ik keek door het raampje van de deur. Maar dat was.. Dat was Gabriella!
Ik liet haar binnen. "Wat kom je doen? Je zat toch voor vier jaar in Frankrijk.. Er zijn pas drie jaar voorbij."
"Ja, mijn vader moet nog een jaar. Ik hoorde van de bruiloft en besloot terug te komen. Ik kom hier ook weer wonen. Als beste vriendin vond ik het netjes als ik me liet zien op jou belangrijke dag."
Ik spreidde mijn armen en ze gaf me een knuffel. "Ik heb je gemist Gabriella." "Ik jou ook Alexander."
Ik keek in haar ogen en kreeg weer kriebels in mijn buik. Ik voelde nog steeds iets voor haar. Ik moest haar achter me laten, ik stond op het punt met Lotte te trouwen. Maar als ik deze gevoelens heb voor een ander.. Dat is toch niet goed voor mijn relatie?
