Hoofdstuk 8
's Morgens werd ik pas laat wakker, dus maakte ik voor iedereen een bakje cornflakes. Net toen ik het op had moest ik alweer naar het werk. Ik zei iedereen gedag en ging in de auto zitten. Ik zou ze toch wel weer zien op school, zoals altijd.
Vandaag was het de eerste dag voor Logan en Lesley. Ze waren helemaal hyper over hun eerste schooldag en stelde zich er veel bij voor.
Na school ging Sylvia mee naar Sabrine, de dochter van Rianne. Ze was ondertussen ook al een tiener met een vriendje. Sabrine wist ook al dat Sylvia haar tante was, maar dat maakte haar niets uit.
Toen Sabrine en Sylvia binnen kwamen bij Rianne, zat ze samen op de bank met Remco. "Hee klein zusje!" Zei Rianne en gaf Sylvia een knuffel. "Wat heb jij een ellende meegememaakt." Sylvia knikte. "Gelukkig zorgt Rachelle goed voor je, hoop ik dan." "Ze zorgt super voor me."
Sylvia begon dingen tegen Sabrina te vertellen, maar ze leek niet echt te luisteren. 'Pff..' Dacht Sylvia. 'Dylan luistert veel beter.'
Dylan was thuis zich weer aan het uitleven, met schilderen natuurlijk. Hij schilderde vroeger veel vaker, maar dat is anders na de dood van.. Je weet wel.
Na het eten begonnen Sylvia en Dylan met hun huiswerk. Dat moest toch gebeuren, ook al was het morgen weekend.
Logan en Lesley hadden ook huiswerk, maar dat was nog niet zo makkelijk als ze dachten.
Toen iedereen hard aan het werk was keek ik naar de TV. Soms hielp ik ook nog iemand met een vraag.
Na het huiswerk ging Dylan ngo wat sporten. Hij was toch wat aan de dikkere kant geworden, weer.
Sylvia sprong buiten op de trampoline terwijl Lesley op de glijbaan speelde.
Logan zat binnen aan de computer van Dylan. Hij zat te schaken, hij was een slim jochie.
Toen iedereen al sliep, ging ik ook naar bed. Ik hoorde gesnurk komen vanuit heel veel kamers. Ik dacht over morgen, Sylvia zou jarig zijn.
Update
's Morgens moest ik Dylan gaan wakker maken voor de verjaardag van Sylvia. "Dylan, kleed je aan. Sylvia is jarig." Toen keek ik goed naar hem. "Ben je afgevallen?" Vroeg ik. "Ja, na het sporten van gisteren." Dylan was heel gelukkig, want hij vond zichzelf nog altijd wat dik.
Allemaal stonden we blij te zijn voor Sylvia. Ze blies de kaarsjes uit en klapte voor zichzelf.
Sylvia groeide op tot een prachtige volwassen vrouw. Ze zag er zo uit toen ze opgroeide, maar we gingen haar nog een make-over geven.
Allemaal aten we een stuk taart, we hoefde nu ook niks anders meer, want met een puntje zat je vol.
Na de make-over zag Sylvia er zo uit. Ze had hetzelfde kapsel als dat ze als tiener had. Ze was prachtig dun, maar niet mager.
Sylvia zuchtte en zei: "Dan is het denk ik nu tijd om te gaan." Ik knikte. Ze vloog me om de nek. "Dankje Rachelle dat je voor me hebt willen zorgen toen ik hulpeloos was. Ik hou van jou." "Ik ook van jou en je mag altijd langs komen hé." "Doe ik."
Ook gaf ze Dylan een knuffel. "En jij bedankt, omdat je altijd, maar dan ook altijd een luisterend oor voor me bent geweest. Je bent mijn beste vriend." "Jij ook de mijne."
Sylvia belde Andrew, hij was ondertussen ook al volwassen geworden. Ze vroeg of hij binnenkwam en pakte hem vast. "Lieve Andrew, zou jij met mij samen willen wonen?" "Natuurlijk schat."
Samen vertrokken ze naar een prachtig huis hier in Twinbrook.
Dit huis was niet heel groot, maar wel groot genoeg voor gezinsuitbreiding. Het huis lang ook aan het water.
Thuis waren Logan, Lesley en ik buiten. De twee sprongen op de trampoline en ik schommelde met mijn rug naar hun toe. Ik vond het maar eng, al die trucjes wat ze deden.
Dylan ging verder aan zijn schilderij. Het begon al echt ergens op te lijken en ik vond de lucht prachtig.
Na het eten gingen Logan en Lesley weer op de trampoline. Dat vonden ze toch wel een leuk ding.
Dylan ging nog eens sporten, hij wou er goed uitzien op zijn verjaardag. Dat was al bijna!
Ik ging naar de graven kijken. Ik dacht nog elke dag aan hun, maar bij de graven staan deed ik liever niet, dan begon ik toch weer te huilen, zoals je nu wel weer ziet.
Iedereen ging naar bed toe en ik ook. Ik verheugde me op de verjaardag van Dylan, maar dat duurde nog een weekje..
Een week ging voorbij. De kinderen gingen gewoon naar school en ik naar mijn werk. De dagen waren gewoon hetzelfde als anders, niet veel bijzonders.
Eindelijk was het zover, Dylan was jarig! Allemaal waren we blij, maar Dylan was natuurlijk het aller blijst.
Aan de taart werd ook goed gegeten. Vooral Logan en Lesley smulde ervan, ze aten wel twee stukjes.
Ik had een cadeau voor Dylan, een motor! Ik stuurde hem naar de garage en daar zag hij hem staan, zijn blauwe motor. Van blijdschap begon hij te klappen, die motor paste helemaal bij hem.
Hij ging direct een stukje rijden, maar als hij terug kwam moest ik hem wat gaan vertellen.
Toen hij terug naar binnen kwam vroeg ik hem direct of hij even kwam zitten. "Nou Dylan ik heb een vraag aan je." "Stel maar." "Oma had een wens, ze wou de grootste en groenste familie krijgen. Iedere generatie moet minimaal vier kinderen krijgen en het eerste kind moet de volgende generatie voortzetten. Je moet in elke generatie een tuin bijhouden en elk kind dat het voort gaat zetten moet de eigenschap milieuvriendelijk krijgen, dat heb jij nu dus. Zou jij dit willen doen en dit dus ook vragen aan jou eerste kind?" "Tuurlijk mam." "Dankje Dylan, oma is trots op je, ze kijkt vanuit de hemel." Dylan lachte.
Dylan ging verder aan zijn schilderij, die was nog steeds niet af na die week. Hij had er ook niet veel meer aan gedaan.
Logan en Lesley hadden een nieuwe hobby, vissen. Ze waren er ook best wel goed in.
Ik had mijn plantjes geoogst, voor de eerste keer!
Vanuit het bankje wat er stond keek ik naar Logan en Lesley. Af en toe kwam er een visje tevoorschijn. Ondertussen las ik een boek, dat was heel rustgevend.
Dylan had Ellen uitgenodigd, ook zij was ondertussen volwassen. "Ellen?" "Ja?" "Zou jij misschien hier willen wonen?" Hij bloosde. "Natuurlijk! Ik wou jou al vragen om samen te wonen.." "Vind je het niet erg dat mijn moeder en broertjes hier nog wonen." "Natuurlijk niet." Dylan gaf haar een zoen.
Ellen was een prachtige vrouw geworden. Ze was heel zakelijk gekleed, maar ze wil dan ook in de zaken gaan werken. Ik vond haar wel een beetje aan de magere kant, maarja. Ze had ook lenzen genomen, dus geen bril meer en dat vond ik haar heel leuk staan.
Ellen en Dylan mochten van mij nog niet samen slapen. Ik weet het ze zijn volwassen, maar dat doen ze maar als ik hier weg ben.
